ໃນໄລຍະຕົ້ນປີ 2019, ເຮົາໄດ້ຊວນລົມຫົວຂໍ້ຫນຶ່ງ ກ່ຽວກັບການພັດທະນາກ່ຽວກັບຫຸ່ນຍົນ
ແລະ ການຫັນເປັນດິຈິຕອລ ຕອນນັ້ນມີຄວາມກັງວົນວ່າ ມັນອາດຈະເຮັດໃຫ້ລະບົບໂຮງງານຂະຫນາດໃຫຍ່ຫັນມາໃຊ້ຫຸ່ນຍົນ
ແທນ ແຮງງານຄົນໃນການຜະລິດຫລາຍຂຶ້ນ ແລະ ອາດເຮັດໃຫ້ຄວາມຕ້ອງການແຮງງານຫລຸດລົງ. ເຂົ້າມາໃນປີ
2020 ນີ້, ມີການລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ປະກົດວ່າ ມັນກາຍເປັນໂຕເລັ່ງປະຕິກິລິຍາ ແລະ
ມີຜົນໂດຍກົງເຮັດໃຫ້ຫົວຫນ່ວຍທຸລະກິດຫັນມາຊົມໃຊ້ລະບົບຫຸ່ນຍົນ ແລະ ດິຈິຕອລຫລາຍຂຶ້ນເປັນປະຫວັດການ.
ທຸລະກິດຂະຫນາດໃຫຍ່ທີ່ມີທຶນຮອນພຽງພໍໃນການຊົມໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ຫັນເປັນດິຈິຕອລ ອາດຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫລາຍເພາະສາມາດເລືອກໄດ້ລະຫວ່າງຈະໃຊ້ຄົນ
ຫລື ໃຊ້ເຄື່ອງຈັກ, ແຕ່ກໍ່ບໍ່ແມ່ນວ່າ ແຮງງານທີ່ຖືກເລີກຈ້າງຈະບໍ່ມີວຽກເຮັດ ຫລື ທຸລະກິດຂະຫນາດນ້ອຍຈະຫລົ້ມຈົມຍ້ອນ
ແຕ່ມັນຂຶ້ນກັບປັດໄຈອື່ນໆອີກ.
ຕາມບົດຂ່າວຂອງ
ChinaDaily ໃນເດືອນເມສາ 2020, ທຸລະກິດຂະຫນາດນ້ອຍຂອງຈີນແມ່ນກຳລັງຂະຫຍາຍຕົວໃນຊ່ວງໂຄວິດຍ້ອນການນໍາໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີ.
CPA
Australia ໄດ້ເຮັດການສໍາຫລວດ 772 ຫົວຫນ່ວຍທຸລະກິດຂະຫນາດນ້ອຍໃນ 5
ເມືອງໃຫຍ່ຂອງ ສປ ຈີນ (Beijing, Chongqing, Guangzhou, Shanghai and
Shenzhen), ພົບວ່າ ເຖິງຈະມີຂໍ້ຫຍຸ້ງຍາກຂອງວິກິດໂຄວິດ-19
ຫົວຫນ່ວຍສ່ວນຫລາຍ (81%) ຍັງຄົງສືບຕໍ່ຂະຫຍາຍໂຕ ແລະ ກາຍເຄິ່ງ (57%)
ຂອງຫົວຫນ່ວຍທີ່ສຳຫລວດໄດ້ຈ້າງພະນັກງານເພີ່ມ. ແທນທີ່ຈະສຸມໃສ່ຫລຸດ ຫລື ເພີ່ມພະນັກງານ,
ພວກເຂົາພັດສຸມໃສ່ບໍລິຫານຕົ້ນທຶນໂດຍການ ເຊັ່ນ ປັບປຸງກະແສເງິນສົດ ແລະ
ຄວາມເຂັ້ມແຂງທາງການເງິນ ແລະ ນໍາໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີທີ່ທັນສະໄຫມຫລາຍຂຶ້ນ.
ທຽບກັບຫົວຫນ່ວຍທຸລະກິດໃນປະເທດອື່ນ, ຫົວຫນ່ວຍທຸລະກິດຂອງຈີນ ເປັນຜູ້ນໍາຫນ້າໃນການຂາຍອອນໄລນ,
ນໍາໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີໃຫມ່ ແລະ ແອັບປລິເຄຊັ່ນໃນມືຖື ເພື່ອຊໍາລະເງິນ, ແລະ
ນໍາໃຊ້ສື່ສັງຄົມອອນໄລນເພື່ອໂຄສະນາ ແລະ ເຮັດທຸລະກິດອື່ນໆຫລາຍຂື້ນ.
ແນ່ນອນວ່າ ການນໍາໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີ ຫລື ລະບົບດິຈິຕອລ ຈະຫລາຍ
ຫລື ຫນ້ອຍນັ້ນ ກໍ່ຂຶ້ນກັບຂະແຫນງທຸລະກິດ ແລະ ປະເພດຂອງຫນ້າວຽກຄືກັນ. ບົດຄວາມໃນ
MarketingRound ປະຈຳເດືອນກໍລະກົດ 2020
ໄດ້ເວົ້າເຖິງຄວາມຈຳເປັນທີ່ທຸລະກິດຂະຫນາດນ້ອຍຈະຕ້ອງມີແຜນຍຸດທະສາດໃນການນຳໃຊ້ລະບົບດິຈິຕອນແລະໄອທີ
ວ່າ ບັນດາຫົວຫນ່ວຍທຸລະກິດທີ່ລົງທຶນໃສ່ເຕັກໂນໂລຊີທັນສະໄຫມ (ເຊັ່ນ ເອໄອ, ຄຣາວ, ລະບົບອໍໂຕ້..)
ກໍາລັງໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຢ່າງຫລວງຫລາຍໃນໄລຍະນີ້. ປະມານ 100%
ຂອງໂຮງງານອຸດສາຫະກຳຂະຫນາດໃຫຍ່ (ແຮງງານ 5.000 ຫາ 50.000 ຄົນ) ໃນອາເມລິກາເຫນືອ
ແມ່ນຫັນມາໃຊ້ Smart Automation, ມີພຽງ 60% ຂອງຂະແຫນງຂາຍຍ່ອຍ, 81% ໃນຂະແຫນງເຕັກໂນໂລຊີ
ແລະ 85% ໃນຂະແຫນງການເງິນ. ເຊິ່ງ Smart Automation
ແມ່ນປະກອບມີ ຫລາຍຢ່າງ ເຊັ່ນ: ເອໄອ ສໍາລັບວຽກຈັດຈ້າງບຸກຄະລາກອນ ເຊັ່ນ ກວດປະຫວັດຜູ້ສະຫມັກ,
ວິເຄາະປະຫວັດໃນຂັ້ນພື້ນຖານ ເພື່ອຄັດເລືອກເອົາຜຸ້ທີ່ມີຄຸນສົມບັດຖືກຕ້ອງໄປສໍາພາດ, ລະບົບ
ການວິເຄາະທຸລະກິດອັດຕະໂນມັດ ຫລື Business
analytics ເປັນລະບົບທີ່ຊ່ວຍອົງກອນຫລຸດຜ່ອນຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການວິເຄາະຂໍ້ມູນເພື່ອການຕັດສິນໃຈທາງທຸລະກິດ,
ລະບົບອັດຕະໂນມັດທີ່ຊ່ວຍໃນການບໍລິຫານຕ່ອງໂສ້ການສະຫນອງ ໂດຍສະເພາະວຽກໂລຈິສະຕິກ, ແລະ
ການນໍາໃຊ້ຕົວແທນທີ່ເປັນເຄື່ອງຈັກ ເຊັ່ນ ຕູ້ເອທີເອັມ, ຕູ້ຝາກເງິນ, ຕູ້ຂາຍເຄື່ອງ, ຕູ້ຮັບອໍເດີ້ ແລະ
ອື່ນໆ.
ຫົວຂໍ້ຂ່າວໃນບລັອກຂອງທະນາຄານພັດທະນາອາຊີ
ຫລື ເອດີບີ ປະຈໍາເດືອນພຶດສະພາ 2020 ກ່າວວ່າ ໂຄວິດ-19
ອາດຈະເຮັດໃຫ້ຄວາມຕ້ອງການແຮງງານບໍ່ມີສີມືຫລຸດລົງ ແລະ
ເພີ່ມຄວາມຕ້ອງການແຮງງານມີສີມືຫລາຍຂຶ້ນ. ນັ້ນຫມາຍຄວາມວ່າ ແຮງງານໃນປະເທດເຮົາກຳລັງພົບຄວາມທ້າທາຍຢ່າງຫນັກ
ເພາະເປັນເສດຖະກິດແຮງງານເຫລືອ-ບໍ່ພໍ (ເຫລືອເຟືອໃນແງ່ແຮງງານບໍ່ມີສີມື ແລະ
ບໍ່ພໍໃນແງ່ແຮງງານມີສີມື). ໂດຍສະເພາະແຮງງານໃນຂະແຫນງຂາຍຍ່ອຍ ທີ່ກວມສັດສ່ວນໃຫຍ່ອັນດັບສອງໃນການຈ້າງງານ
(18.7% ຂອງການຈ້າງງານສໍາລັບປະເທດລາວໃນປີ 2017), ຈໍານວນຜູ້ຂາຍເຄື່ອງໃນຮ້ານອາດຈະບໍ່ຫລາຍຄືແຕ່ເກົ່າ
ເພາະຄົນສ່ວນໃຫຍ່ເລີ່ມຄຸ້ນເຄີຍກັບການຊື້ເຄື່ອງ ແລະ ສັ່ງອາຫານຜ່ານມືຖື ສະນັ້ນ
ວຽກທີ່ຕ້ອງການຫລາຍກວ່າ ກໍ່ອາດແມ່ນພະນັກງານໄອທີສໍາລັບຄຸ້ມຄອງແອັບພລິເຄຊັ່ນ, ແພັກເຄື່ອງ, ຂົນເຄື່ອງ ແລະ ສົ່ງເຄື່ອງ. ນອກຈາກ ອາຊີບມີຊ່ອງທາງດ້ານອາຊີບໃຫມ່ທີ່ເກີດຂຶ້ນມາແທນແລ້ວ,
ສິ່ງທີ່ຕະຫລາດແຮງງານຍັງຕ້ອງການຕະຫລອດການ ແມ່ນ ບັນດາແຮງງານທີ່ມີສີມື ໂດຍສະເພາະໃນໄລຍະໂຄວິດນີ້ ຍິ່ງມີຄວາມຕ້ອງການຫລາຍຂຶ້ນເພື່ອມາທົດແທນແຮງງານຕ່າງປະເທດຈໍາເປັນຕ້ອງເດີນທາງກັບພູມລໍາເນົາຍ້ອນບັນຫາວິກິດໂຄວິດ-19.
ສະນັ້ນ ມັນອາດຈະເບິ່ງເປັນໃນແງ່ລົບໂພດ ຖ້າຫາກເຮົາບອກວ່າ
ບໍ່ມີຫຍັງ ຫລື ໂອກາດດີໆເລີຍໃນໄລຍະນີ້, ພຽງແຕ່ວ່າເຮົາອາດຈະຕ້ອງປະຖິ້ມຄວາມເຄີຍຊິນອັນເກົ່າ
ການດຳເນີນທຸລະກິດແບບເກົ່າ ຄວາມຄາດຫວັງໃນກຳໄລທີ່ສູງຄືເກົ່າ ແລ້ວຫັນມາເບິ່ງໂອກາດທີ່ມີຢູ່ (ເຊັ່ນ ອິນເຕີເນັດທີ່ໄວຂຶ້ນ, ຄ່າຂົນສົ່ງທີ່ຖືກລົງ, ຄ່ານິຍົມໃຫມ່ໆກ່ຽວກັບສຸຂະພາບ...) ສຸມໃສ່ກຸ້ມຕົນເອງໃນລະດັບທີ່ສາມາດເອົາໂຕລອດ
ເຮັດໃຫ້ຕົນເອງກຽມພ້ອມ ແລະ ສາມາດປັບໂຕໄດ້ໄວຕາມສະພາບການປ່ຽນແປງໃນແຕ່ລະໄລຍະ ເພາະວ່າ
ບັນຍາກາດທາງເສດຖະກິດ ແລະ ການຫາຢູ່ຫາກິນແບບເກົ່າ ອາດຈະບໍ່ຫວນກັບມາອີກແລ້ວ.
